Ja… nee… er is geen handleiding bij het opvoeden van onze kinderen.
Het is een ontdekkingsreis, waarin alle partijen van elkaar mogen leren, met vallen en opstaan.
Hoe mooi is het als opvoeden zo kunt zien:
Dat je beseft dat je vanuit liefde handelt (want dat is toch meestal zo?) , ook al zou je het achteraf anders gedaan hebben. En dat je kunt accepteren hoe de dingen gaan of niet gaan (je hebt niet alles in de hand, toch? ) en dat je elkaar steeds opnieuw met een schone bril (zonder oordeel, verwijt of schuld) blijft zien. En dat je weet dat elk moment een nieuw begin kan zijn…..
Ik deel graag met jullie een van de gouden opvoedtips uit mijn schatkist….
“geef ruimte aan het gevoel van je kind maar stel grenzen aan het gedrag” .
Bijvoorbeeld: je kind begint enorm te gillen en te schoppen tegen de deur als het niet naar een feestje kan.
Erken dan het gevoel van je kind. Zeg vb “ ik begrijp heel goed hoe naar dit voor je is, je mag er best boos of verdrietig over zijn…” wacht dan heel even…. Dan kan het gevoel bij je kind even zakken en staat het meer open voor wat je verder gaat zeggen. Je blijft in verbinding samen.
Zeg daarna iets over het gedrag: “ik vind het niet goed dat je tegen de deur schopt, die gaat er stuk van”. Zoek samen naar een meer helpende manier om het gevoel even te uiten (erover praten, op grond stampen, in vuist knijpen etc etc).
veel plezier samen